کد مطلب:315120 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:183
از راه توسل شفا گرفت
برادر سید جعفر، كرامتی را كه از سید عبدالرزاق محمد رضا آل طعمه شنیده بود، این گونه تعریف كرد:
سید عبدالرزاق گوید: در سال 2001 میلادی برای زیارت و خواندن نماز وارد حرم مطهر حضرت اباالفضل علیه السلام شدم. در اثنای نماز، بیماری را آوردند. برادرانش او را همراهی می نمودند، او را كنار ضریح مطهر آوردند و به دیواری كه در نزدیكی ضریح است، تكیه دادند. بیمار پاهای خود را به طرف ضریح دراز كرد، وقتی نمازم را تمام كردم، به مریض رو كردم و گفتم: پایت را به طرف ضریح دراز نكن، دور از ادب است.
مریض از شدت بیماری نمی توانست پاسخ دهد. از این رو، همراهان او جواب دادند: این مریض است و دچار فلج شده، قدرت برخاستن ندارد، مگر این كه من و برادرم او را بلند كنیم، برادرم رفت آب بیاورد.
لحظاتی بعد مریض را به طرف ضریح حركت داده و او را به ضریح بستند.
[ صفحه 347]
سید عبدالرزاق محمدرضا آل طعمه در ادامه می گوید:
مشغول نماز عصر شدم و هم چنان كه مشغول نماز بودم سروصدا بلند شد، مردم خوشحالی می كردند و زن ها اعلان شفای آن بیمار فلج را می نمودند. وقتی نماز را ترك كردم، دیدم بیمار فلج روی پاهای خود ایستاده و ضریح را می بوسد و می گوید: خداوندا! تو را قسم می دهم به حرمت حضرت اباالفضل علیه السلام همه ی مریض ها را شفا بده. [1] .
سید عبدالرزاق گوید: در سال 2001 میلادی برای زیارت و خواندن نماز وارد حرم مطهر حضرت اباالفضل علیه السلام شدم. در اثنای نماز، بیماری را آوردند. برادرانش او را همراهی می نمودند، او را كنار ضریح مطهر آوردند و به دیواری كه در نزدیكی ضریح است، تكیه دادند. بیمار پاهای خود را به طرف ضریح دراز كرد، وقتی نمازم را تمام كردم، به مریض رو كردم و گفتم: پایت را به طرف ضریح دراز نكن، دور از ادب است.
مریض از شدت بیماری نمی توانست پاسخ دهد. از این رو، همراهان او جواب دادند: این مریض است و دچار فلج شده، قدرت برخاستن ندارد، مگر این كه من و برادرم او را بلند كنیم، برادرم رفت آب بیاورد.
لحظاتی بعد مریض را به طرف ضریح حركت داده و او را به ضریح بستند.
[ صفحه 347]
سید عبدالرزاق محمدرضا آل طعمه در ادامه می گوید:
مشغول نماز عصر شدم و هم چنان كه مشغول نماز بودم سروصدا بلند شد، مردم خوشحالی می كردند و زن ها اعلان شفای آن بیمار فلج را می نمودند. وقتی نماز را ترك كردم، دیدم بیمار فلج روی پاهای خود ایستاده و ضریح را می بوسد و می گوید: خداوندا! تو را قسم می دهم به حرمت حضرت اباالفضل علیه السلام همه ی مریض ها را شفا بده. [1] .
[1] همان مصدر ص 134.